راه حلی برای ازبین بردن جرم و جنایت در جامعه

توی ذهنم همیشه به این فکر می‌کردم که چرا ما قانون درست و حسابی برای برخورد با خلافکار ها رو نداریم. یه زندان بدرد نخور داریم که به عنوان کلاس درس عمل می‌کنه و خلافکار ها میرن اونجا تجربه کسب می‌کنن برای خلاف های بعدیشون.

راه حلی برای ازبین بردن جرم و جنایت در جامعه

بروزرسانی سال ۲۰۲۳: من دیگر به راه‌حلی که در این پست نوشته‌ام اعتقادی ندارم چراکه از نظرم به‌صرفه نیست.


جرم و جنایت در منطقه ما افزایش چشمگیری داشته. تقریبا هر دو هفته یکبار یک قمه‌کشی/زورگیری/دعوا رو می‌بینم و هر هفته هم خبرشون رو می‌شنوم. هفته قبل هم کابل های برق محل ما رو دزدیدن. کاری به دلایلش(که یکیشون اجازه ساخت و ساز و مهاجرت افراد از شهر های دیگه به اینجاست) ندارم. توی ذهنم همیشه به این فکر می‌کردم که چرا ما قانون درست و حسابی برای برخورد با خلافکار ها رو نداریم. یه زندان بدرد نخور داریم که به عنوان کلاس درس عمل می‌کنه و خلافکار ها میرن اونجا تجربه کسب می‌کنن برای خلاف های بعدیشون.

بنابراین همش به این فکر می‌کردم که چه راه حلی میشه برای ساماندهی این وضعیت بکار برد. به چنتا نکتهٔ سریع رسیدم که توی این پست شرح می‌دم.

آموزش

جرم و جنایت یکهو اتفاق نمیوفته و حاصل زنجیره ای از اتفاقاته. اولین حلقه این زنجیر، آموزشه. وقتی سیستم آموزشی اصلاح بشه، افراد حاصل از اون نظام آموزشی جوری تربیت شده‌ند که اجازه خلاف به خودشون نخواهند داد. در نهایت ملتی که فرهیخته باشن نه قمه‌کشی می‌کنن، نه زورگیری می‌کنن و نه دزدی می‌کنن.

چیز هایی که در مدرسه به ما یاد نمی‌دن:

  • چطور اختلافات و مشکلات رو از طریق صحبت کردن حل کنیم
  • چطور تفکر نقادانه داشته باشیم
  • ویژگی های یک جامعه ایده‌آل چیه و چطور می‌تونیم همچین جامعه‌ای بسازیم
  • چرا شریف بودن مهمه و چرا افراد مضر جامعه باید «حذف» بشن.
  • مطالبه‌گری
  • چرا و چطور باید مطالعه داشته باشیم

جامعه‌ای که حاصل این سیستم آموزشی باشه، مطمئنم که کمترین درصد بزهکاری رو خواهد داشت. وقتی افراد جامعه افرادی مطالعه‌گر، دارای تفکر نقاد و توانا در سخن گفتن باشن؛ وقتی افراد جامعه بتونن مشکلات رو بر اساس تفکر سنجشگر به شکل گزاره‌های قابل فهم در بیارن و باهم درباره‌ش صحبت کنن؛ وقتی شرافت به عنوان یک ارزش واقعی در جامعه جا بیوفته و وقتی جامعه به شکل متحد از حذف افراد مضر حمایت بکنه، اون جامعه جرم و جنایت نخواهد داشت و چون سیستم بالاخره خطا هم داره، میشه گفت میزان جرم و جنایت به کمترین حد خودش می‌رسه.

اما جدای از همهٔ چالش های پیش‌روی آموزش، اصلاح جامعه از این طریق امری‌ست بسیار زمان بر.(اما با ارزش)

بنابراین به یک مکانیزم حفاظتی هم برای وضعیت فعلی جامعه هم برای وضعیت آیندهٔ اصلاح شده جامعه نیاز داریم.

حذف افراد مضر

قبل از شروع این قسمت باید اول یک نکته رو بگم:

این روش ها برای جرم های شخصی مثل پاس نشدن چک و جرم هایی از این قبیل نیست و برای جرم ها و مجرم هایی‌ست که جرمشون وجهه عمومی داره. مثل: دزدی، زورگیری،‌ درگیری مسلحانه(سلاح سرد یا گرم فرقی نداره)، قتل عمد، قاچاق، مواد مخدر و اینجور جرم ها

حالا با در نظر گرفتن نکته بالا به این مسئله باید معتقد باشیم که: حقوق مجرم و «حقوق بشر برای همه یکسان است» و این داستان ها همش کشکه. مزخرفه. تنها چیزی که اهمیت داره «بقای جامعه» و «بقای افراد غیر مضر جامعه» است. جامعه باید فضایی برای رشد و بالندگی افراد داخلش باشه. جایی که افراد با آرامش خاطر بتونن به خودشون و احتمالا بقیه کمک کنن و پیشرفت کنن. هر شخصی که بر ضد این جامعه عمل کنه باید حذف بشه. جامعه با دشمنانش باید خشن برخورد کنه.

اصلاح مجرمین؟

شاید خیلیا بگن که« این مجرم ها شاید اصلاح بشن! نباید برای اصلاحشون تلاش کرد؟»

پاسخ: خیر. اصلاح این اشخاص هیچ فایده ای برای جامعه نداره. فقط هزینه‌ای که میشه برای رفاه شهروندان استفاده کرد رو هدر می‌ده.عمر انسان ها بسیار کوتاه‌ است... انسان ها حق این رو دارن که فضای جامعه طوری باشه که این عمر بسیار کوتاه رو به شکل لذت بخشی طی بکنند. حالا منابعی که میتونه کمکی برای رسوندن جامعه به شکل ایده‌آل خودش باشه رو خرج اصلاح افرادی کنیم که همین الآنش هم هزینه اضافی برای ما درست کردند؟ نه. اون اشخاص سهم خودشون از زندگی رو داشته‌اند و متاسفانه استفاده درستی ازش نکردند. اون منابع رو می‌شه برای پیشگیری از بوجود اومدن چنین اشخاصی هزینه کرد. کار های بسیار زیادی می‌شه انجام داد و با این حساب می‌بینیم که اصلاح این افراد هیچ سودی نداره!

فقط و فقط یک استثنا وجود داره؛ مجرمینی که جرمشون دزدی غیر مسلحانه و غیر خشونتبار هست رو میشه اصلاح کرد و به صرفه هم هست. دلیل اکثر این افراد برای دزدی، بیکاری هست. دلیل بیکاری هم نداشتن مهارت هست. میشه در زمان محکومیت‌شون اونها رو تحت آموزش برخی مهارت ها قرار بدیم و عملا محکومیتی رو طی نخواهند کرد. صرفا یکنوع مرکز آموزش شبانه‌روزی‌ست :)

زندان؟

واقعا ایده خوبی نیست! مجرمین و اراذل و اوباش و خلافکار ها نه تنها با انجام جرم‌شون برای افراد سالم و مفید جامعه مشکل ایجاد کنند، برای جامعه هزینه اضافی بتراشند و به بقیه آسیب بزنند، بلکه برن در زندان از پولی که همین افراد سالم جامعه با زحمت در میارن استفاده کنند و مفت و بخورن و بخوابن؟ واقعا مگه عقلمونو از دست دادیم؟ چطور همچین چیز غیر منطقی ای رو قبول کردیم؟؟

تنها جایی که زندان منطقی به نظر می‌رسه همونیه که دوتا پاراگراف قبلی گفتم؛ به عنوان یک مرکز آموزشی شبانه روزی برای دزدانی که جرمشون خشونتبار نبوده.

اعدام؟

به هیچ عنوان. اعدام کاری ابلهانه‌ست. هدر دادن منابع و هزینه تراشی بیخود و بی‌جهته و علاوه بر اینها، وجهه خوبی نداره.

راه حل

خب... می‌رسیم به بخش جالب ماجرا. نه زندان و نه اعدام برای اینگونه افراد مناسب نیستند. زندان که قشنگ یکجور دهن‌کجی نسبت به مردم جامعه‌ست!

بهترین راه حل موجود، اردوگاه کار اجباری‌ست.

کار اجباری

قرار نیست شخص زورگیر، قمه‌کش، قاچاقچی و ... جرم انجام بدن و در زندان ازشون پذیرایی بشه. باید برای جامعه مفید باشن. پس چه راهی مفید تر از کار اجباری؟ حالا تعداد زیادی کارگر داریم که میتونن برای ساخت و ساز کشور مورد استفاده قرار بگیرن. حقوقشون هم همون هزینهٔ جای خواب و غذا است + میزان پولی که به خانوادشون داده میشه. به این ترتیب نیروی کار ارزونی بوجود اومده که ضرر هایی که زده رو می‌تونه واقعا جبران کنه.

مخصوصا از این افراد برای کار های سخت میشه استفاده کرد. ساخت تونل، ساخت راه آهن، ساخت معدن. همچنین کار های خطرناک به این افراد سپرده می‌شه. به عنوان مثال، وقتی شرایط برای کار در معدن خطرناک هست، چرا باید یک کارگر معمولی که خرج خانواده‌ش رو میده وارد معدن بشه و در اثر سانحه کشته بشه؟ بجاش می‌تونیم یک مجرم رو بفرستیم که کار رو انجام بده.

مدت زمان مجازات

جرم هایی که درباره‌شون صحبت می‌کنیم نباید مدت مجازاتشون کم باشه. نظر من این هست که کلا ۲ جور مدت زمان داشته باشیم:

  • کار در اردوگاه اجباری به مدت ۱۰ سال
  • کار در اردوگاه اجباری برای ۱۰۰ سال(عملا همون برای ابد)

البته هنوز درباره این موارد مطمئن نیستم. باید بیشتر روشون فکر کنم. هم میشه فقط حبس ابد رو گذاشت و هم اینکه انعطاف بیشتری ایجاد کرد و مثلا دوره ۵ ساله هم اضافه بشه.

در نهایت

این طرح هنوز خیلی جای کار داره و این چیزهایی که نوشتم صرفا یکجور پیش‌نویس برای این ایده بود. من فکر می‌کنم با بکار گیری این ایده حذف افراد مضر و به شکل همزمان اصلاح سیستم آموزشی، میتونیم جامعه ای داشته باشیم که یک محیط ایده‌آل برای افراد سالم هست. و بعد از ۱-۲ نسل، می‌بینیم که نیازمون به روش حذفی کم و کمتر میشه چراکه دیگر افراد جامعه به انسان هایی فرهیخته تبدیل شده‌اند و افراد فرهیخته، این‌چنین جرم هایی مرتکب نمی‌شوند.